"اعلام شد هر خارجی صد هزار دلار سرمایه به کشور آورد ، اقامت به او می دهند." باید تاکید کرد دوران شعارهای پوپولیستی گذشته است و فرصت برای این گونه شعارها وجود ندارد.

واقعیت این است که صنعت لوازم خانگی با توانمندی شرکت های دانش‌بنیان‌ گِره می‌خورد تا راه برای ورود محصولات ساخت ایران به خانه‌ها باز شود و اگر غیر از این باشد همان آش و همان کاسه پدیدار گشته و رغبت مردم برای خرید کالاهای خارجی دوچندان خواهد شد.

بنده همواره در مقالات و‌گفتگوها بر استقلال بانک مرکزی تأکید داشتم زیرا در اقتصادهای دولتی سیاسی نظیر کشورما ، بانک های مرکزی فاقد استقلالند و لذا سیاستهای پولی که از مهمترین تکالیف بانک مرکزی است با دخالتهای مستمر دولت ها در جهت منافع آنان تعیین میگردد.

مطالبی را که امروز به محضر مقام محترم ریاست جمهورجناب آقای رییسی ، دولتمردان دولت سیزدهم و در اصل برای مردم کشورم می نویسم ، در گذشته در مقیاسی و فضایی دیگر و به قلمی متمایز برای دولت جناب آقای روحانی نوشته ام، که در آن دولت نه گوش شنوایی بود و نه تعصبی و نه انگیزه ای برای دریافت راه و چاره زیرا که در خلسه برجام و شد و نشد آن مردد مانده بودند ، و امروز که در اثر استقامت رهبری، تلاش مذاکره کنندگان برجام از یک سو و شرایط برآمده از جنگ اوکراین، کشور در موقعیت خاصی قرار گرفته که می تواند با درایت دولت در متن تعاملات مثبت بین المللی قرار گیرد و کشتی اقتصاد کشور در مسیر درست آن راه پیشرفت را باز کند، باز غیرت و عشقم به وطن تاب نیاورد و حسب وظیفه و تعهدی که برای حفظ کشور و ماندگاری درست تر و طبیعی تر نظام و سعادت مردم وطنم حس می کنم، پس دوباره و به سیاقی جسارت آمیز ترمی نویسم.

شهید والا مقام منصور بذرپاش دوم فروردین ۱۳۳۴ ، در گرمسار چشم به جهان گشود. پدرش رحیم و مادرش، عشرت نام داشت. در رشته تجربی متوسطه درس خواند و کارمند اکباتان بود. سال ۱۳۵۶ ازدواج کرد و صاحب یک دختر بنام الهام و یک پسر بنام مهرداد شد. منصور بذرپاش به عنوان بسیجی در جبهه ها حضور یافت و در روز دهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در سن 27 سالگی و در حالی که پسرش مهرداد تنها حدود دوسال سن داشت ، در عملیات بیت المقدس با سمت معاون فرمانده گردان در جبهه فکه بر اثر اصابت گلوله توسط نیروهای دشمن به شهادت رسید . مزار پاک این شهید در بهشت زهرا ( س ) تهران قطعه 26 ردیف 39 و شماره 29 واقع است. یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد .

دیپلماسی مدرن در درجه اول بر حل مشکلات اقتصادی، یافتن بازارها و سرمایه گذاری ها متمرکز است، آخرین راه نماهای دیپلماسی توجه زیادی به پروتکل محافل تجاری یا به قول بازرگانان "فرهنگ کسب و کار" دارند.

رئیس کمیسیون آموزش و مطالعات راهبردی فدراسیون تشکل های صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی برکسی پوشیده نیست که امنیت و سلامت غذایی نقش کلیدی در بقاء تمدن‏ها داشته و یکی از مهمترین مولفه‏های توسعه پایدار برای زندگی سالم در تمامی کشورهای جهان می باشد. از طرفی در احادیث دینی(غذای حلال) و اسناد بالادستی کشور عزیزمان به کرات بر اهمیت این موضوع تاکید شده است.

در یک دهه گذشته شاهد سرعت گرفتن تحول در سیستم های انرژی بوده ایم. افزایش استفاده از انرژی های نو و افزایش تمرکز بر روی تغییرات اقلیمی موجب شد تا توجه جهانی به کربن زدایی از سیستم های انرژی معطوف شود. یکی از شاخص هایی که روند حرکت جهان به سمت انرژی های پاک را نشان می دهد، شاخص گذار انرژی (ETI) است که از دو بعد «الزامات عملکرد سیستم» و «آمادگی گذار» تشکیل شده است. عملکرد سیستم، توزیع انرژی کشورها را در سه حوزه کلیدی با عنوان مثلث انرژی که شامل «پایداری زیست محیطی»، «امنیت و دسترسی»، «رشد و توسعه اقتصادی» است نشان می دهد. آمادگی گذار انرژی نیز به معنای ایجاد محیط مناسب برای انجام این گذار است که شامل «سرمایه گذاری»، «ساختار سیستم انرژی»، «مشارکت مصرف کننده و سایر سرمایه های انسانی»، «محیط کسب و کار نو آور و زیرساخت ها»، «نهادها و حکمرانی» و «تعهد سیاسی و نظارت» می شود.

بطور معمول دولتها در انجام کارهای خود مشکلاتی بوجود می آید که با نقد دلسوزانه رفع می شود. ولی دولت سیزدهم در وضعیتی قرار گرفته که انجام نقد منصفانه را غیر ممکن کرده، برای این منظور عملکرد دولت سیزدهم بررسی می گردد. وظیفه اصلی دولت، تامین مواد غذایی ، لوازم زندگی و مسکن است. حالا باید ببینیم وضعیت دولت در این بازارها چگونه است؟

بزرگترین بیماری در جامعه یأس و ناامیدی نسبت به آینده است، برای همین است که حاکمان باید عدالت را در جامعه زنده کنند و با اجرای عدالت امید به زندگی در جامعه بالا می رود و مردم به نظام علاقه مند می شوند .اینکه جوانی هر چه تلاش کند نتیجه ای حاصل نشود دیر یا زود ناامید می شود وچه بسا به بیراهه ها متوسل شود این وظیفه مسوولان است که در برنامه های تلویزیونی ونشریات و... جوانان را به روش های صحیح زندگی ترغیب کنند. واگر امروز ما مردمان ناامیدی داریم حتما باید به کم وکاستی های آموزشی و فرهنگی پی ببریم.