مونا ربیعیان/ دستمزد کارگران در روز‌های زمستانی هر سال پس از بررسی و چانه زنی‌های طرف‌های کارگری و کارفرمایی و نمایندگان دولت برای سال آینده تعیین می‌شود با وجود بررسی‌هایی که کمیته‌ی دستمزد شورای عالی کار در چندین ماه برای برآورد و به دست آوردن سبد معاش کارگران انجام می‌دهد دستمزد جدید که اصولا با افزایش همراه است تنها برای چند ماه وضعیت زندگی کارگران را بهتر می‌کند و بعد از بالا رفتن قیمت کالا‌های اساسی آن‌ها نه تنها به نقطه‌ی قبلی خود بر نمی‌گردند بلکه افزایش قیمت‌ها در حدی است که به چند پله پایین‌تر سقوط می‌کنند.

هزینه‌ی زندگی در سال ۱۳۹۰ یک میلیون و ۱۰۶ هزار تومان بوده است در همان سال دستمزد کارگران ۳۳۰ هزار تومان بوده است در سال ۹۱ هزینه‌های زندگی یک میلیون و ۳۶۹ هزار تومان بوده است و ۲۵ درصد به نسبت قبل بالا رفته است دستمزد کارگران در آن سال ۳۹۰ هزار تومان بوده است در سال ۹۲ هزینه‌ها یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان برآورد شد و دستمزد کارگران با ۲۵ درصد افزایش به ۴۹۰ هزار تومان رسید در سال ۱۳۹۳ هزینه‌ی سبد معاش خانوار یک میلیون ۹۵۷ هزار تومان شد و دستمزد کارگران به ۶۰۰ هزار تومان رسید در سال ۱۳۹۴ هزینه‌ی زندگی مردم دو میلیون و ۱۸۷ هزار تومان محاسبه شد و دستمزد کارگران پس از افزایش ۱۷ درصدی به ۷۱۰ هزار تومان رسید.

در نیمه‌ی دوم دهه ۹۰ و در سال ۱۳۹۵ سبد معیشت با ۸ درصد افزایش دو میلیون و ۳۷۴ هزار تومان محاسبه شد و دستمزد کارگران به ۸۱۲ هزار تومان افزایش یافت و در سال ۹۶ هزینه‌ی زندگی به دو میلیون و ۷۴۶ هزار تومان و دستمزد کارگران به مرز ۹۳۰ هزار تومان رسید و در سال ۹۷ با افزایش ۱۳ درصدی هزینه‌های زندگی به ۳ میلیون و ۱۱۳ هزار تومان رسید و دستمزد کارگران به یک میلیون و ۱۱۳ هزار تومان افزایش یافت.در سال ۹۸ سبد معاش با جهشی ۲۷ درصدی به مرز ۴ میلیون تومان رسید و دستمزد کارگران در همان سال به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان رسید در سال ۱۳۹۹ هزینه‌های زندگی خانوار به ۵ میلیون تومان رسید و در سالی که در آن هستیم و به اواخر آن نزدیک می‌شویم هزینه‌های زندگی به ۱۲ میلیون تومان رسیده و دستمزد کارگران با وجود افزایش چشمگیری که داشته است پاسخگوی نیاز‌های آن‌ها و مخارج آن‌ها نخواهد بود.

تورم ۴۰ سال

مصطفی اقلیما، پدرمددکاری اجتماعی درباره تورم گفت: در زمان انتخابات از بنده پرسیدند راهکار افزایش قدر خرید چه چیزی است بنده گفتم هر رییس جمهوری که روی کار بیایند نمی توند تورم ۴۰ ساله را کنترل کند چرا که این تورم حاصل افزایش مالیات ها از تولیدات داخلی است وقتی ۲ هزار تومان به حقوق ها اضافه می شود از طرفی ۵۰ درصد همه کالاها گران می شود این افزایش فایده ای هم ندارد.

وی در ادامه بیان کرد: کالاهای مصرفی مثل آب و برق که تولید خودمان است چرا باید هر ماه گران شود و یا مالیات برای این ها گرفته شود دست در جیب مردم می کنیم بعد توقع داریم که کارگران بتوانند زندگی کنند درآمد کارگران بیشتر هزینه های مصرفی می شود.

وقتی آب خوردنی هم از بنزین گرانتر است

پدر مددکاری اجتماعی راهکار را اینگونه کرد: به مرور باید مالیات و عوارض کاهش پیدا کند گرانی از خود دولت ها است و پایه گذار اصلی گرانی دولت ها هستند به طور مثال آب معدنی در فروردین ماه ۸۰۰ تومان بوده در حال حاضر ۶ هزار تومان شده است یعنی آب از بنزین هم گران تر به مردم فروخته می شود از سوی دیگر از مرغدار مالیات بالا می گیریم بعد توقع داریم قیمت مرغ دستوری باشد خوب مرغدار براساس مالیاتی که می دهد قیمت را افزایش می دهد بنابراین هرچه گرانی است از مالیات هایی است که گرفته می شود.

کارگران قربانی طرح های صیانت

وی در ادامه گفت: از سوی دیگر طرح های صیانت می دهیم که از مردم جریمه دریافت کنیم همین طرح صیانت حیوانات خانگی یا طرح های شبانه که همه جریمه هااز سوی مردم پرداخت شد و از سوی دیگر افرادی که جریمه شدند اجناس را گرانتر کردند بنابراین تاوان این طرح ها را باز مردم دادند و کارگران روز به روز فقیر تر شدند.

مصطفی اقلیما در پایان از اینکه گرانی را گردن تحریم ها می اندازیم گفت: جنس داخلی که ربطی به تحریم ندارد آب و برق چه ربطی به تحریم ها دارد چرا هر کالای مصرفی که گران می کنیم را گردن تحریم ها میاندازیم به جای اینکه مسئله را ریشه ای حل کنیم وام ها بهره ای چه ربطی به تحریم ها دارد به جای اینکه همه چیز را گردن تحریم ها بیاندازیم صورت مسئله را حل کنیم و با کاهش مالیات دست برداشتن از طرح های پوچ تورم را کنترل کنند.