. تأخیر در ترسیم تصویری شفاف از شرایط اولیه کشور، از سه جنبه قابل نقد است:

تضاد با اصل شفافیت: شفافیت، بنیان حکمرانی مطلوب است و مردم حق دارند بدانند دولت با چه میراثی آغاز به کار کرده است. تأخیر در ارائه این اطلاعات، اعتماد عمومی را تضعیف کرده و مانع از درک صحیح جامعه از موانع پیش‌روی دولت می‌شود.

نقض وعده‌های انتخاباتی: آقای پزشکیان در کمپین‌های انتخاباتی خود وعده داد که با مردم صادق خواهد بود و شرایط واقعی کشور را شفاف بیان می‌کند. خلف وعده در این زمینه می‌تواند سرمایه اجتماعی دولت را کاهش داده و احساس بی‌اعتمادی ایجاد کند.

برداشت از پنهان‌کاری: خودداری از انتشار اطلاعات کلیدی ممکن است به‌عنوان پنهان‌کاری یا عدم اعتماد به مردم تلقی شود. این رویکرد با گفتمان مردم‌سالاری در تعارض است و فاصله دولت از جامعه را بیشتر می‌کند.

در نهایت، شفافیت و صداقت، نه تنها به بهبود رابطه دولت و ملت کمک می‌کند، بلکه به بستری برای جلب همراهی اجتماعی در مسیر اصلاحات تبدیل می‌شود. دولت چهاردهم اگر به‌جای موضع‌گیری تدافعی، بر شفافیت تأکید کند، می‌تواند مسیر بازسازی اعتماد عمومی را هموار سازد.