ماه گذشته روند افزایشی قیمت ارز شروع شد و این روند افزایشی موجب شد تا کالاهای اساسی و هچنین کالاهای مصرفی مانند خودرو و... گران شود.

قیمت برخی از اقلام صیفی جات در هفته گذشته با افزایش روبرو شده، به طوری که قیمت پیاز سفید و شیری در مغازه‌های سطح شهر تهران به ۱۶ هزارتومان و پیاز قرمز به ۲۲ هزارتومان رسیده است. این در حالیست که هفته‌های قبل قیمت آن حدود ۱۱ تا ۱۴ هزارتومان بود.

درحالی که هم اکنون مرحله دوم یارانه نقدی ۳۰۰ و ۴۰۰ هزار تومانی قابل برداشت است، اختلاف دولت و مجلس بر سر نحوه جبران هزینه‌های حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی وارد، فاز جدیدی شده است، دولت می‌گوید با توجه به اینکه هنوز زیر ساخت‌های کالابرگ الکترونیکی آماده نیست، کماکان تا شهریور ماه پرداخت یارانه نقدی ادامه پیدا می‌کند، اما مجلس با این موضوع مخالف است.

نان از جمله مواد غذایی است که حساسیت های بسیاری پیرامون آن دیده می شود و هر گونه افزایش قیمتی با بیشترین واکنش ها روبه رو می شود. این در حالی است که به گفته نانوایان افزایش قیمت نان خواسته آنها است تا هزینه ها متعادل شود و لذا اگر دولت هزینه هایی همچون هزینه های حامل های انرژی واحدهای نانوایی را بردارد و همچنین هزینه بیمه کارگران این صنف را خود تقبل کند نیازی به افزایش قیمت نان به عنوان قوت غالب مردم نیز نیست.

رئیس اتحادیه فروشندگان مرغ و ماهی گفت: نخریدن کالایی که بیش از حد گران شده است باید به یک فرهنگ تبدیل شود چراکه با این گرانی‌ها تولیدکنندگان می‌خواهند سودهای چند صد برابری نصیب خود کنند و آگاهی مردم باید بالا برود و با نخریدن باعث متعادل کردن قیمت‌ها در بازار شوند.

وضعیت تورم در اقتصاد کشورمان به مرحله‌ای رسیده که رسانه‌ها و کارشناسان اقتصادی پی‌ در پی نسبت به عواقب آن در خصوص رنگ باختن سُفره های مردم هشدار می‌دهند، نرخ دلار افزایش یافته و برخی از شخصیت های سیاسی نسبت به تمام شدن تحمل مردم درباره مسائل اقتصادی هشدار می دهند اما ظاهراً گوش شنوایی وجود ندارد.

یکی از موضوعات مهم که مساله مبتلابِه همه کشورهای درگیر در ماجرای شیوع ویروس کروناست، دوگانه معروف معیشت یا سلامت است. دوگانه‌ای که گاه از آن به‌عنوان پارادوکس سلامت یا معیشت یاد می‌شود. دوگانه‌ای که به تنهایی می‌تواند نشانه‌ای باشد از بحرانی که جوامع مختلف را دربرگرفته است. دوگانه موردنظر محصول تنگناهای معیشتی مردم در سطح خرد و در سطح کلی‌تر چرخه اقتصادی ملی است؛ موضوعی راهبردی که برخی از کشورهای درگیر با بحران کرونا را به خود مشغول کرده است. در اهمیت این نکته همین بس که بسیاری از کشورهای بزرگ اقتصادی به‌دنبال نخستین نشانه‌های فروکش کردن بحران به‌منظور عادی‌سازی فضای کسب‌وکار و فعالیت‌های اقتصادی هستند. در ایران نیز این اضطرار کاملا به چشم می‌آید. گو اینکه مردم خود را در میانه دو انتخاب سخت می‌بینند. در خانه ماندن و تحمل فشارهای اقتصادی ناشی از آن و ادامه کسب‌وکار و پذیرش مخاطرات آن. انتخاب دوگانه ماندن در خانه یا به سرکار برگشتن معادله‌ای است که پاسخ آن بستگی به یک عنصر مهم مالی دارد و آن «تاب‌آوری اقتصادی» است.

درحال حاضر وضعیت اقتصاد کشور به مانند سایر بخش ها دچار سیاست زدگی محض شده است و از سیاست بیش از اقتصاد تاثیر می پذیرد و نشانه های بارز آن در بحث تصویب بودجه،تصویب قوانین مربوط به حوزه مالی و پولی و یا قوانین مبارزه با فساد و پولشویی و ... کاملا مشهود است.

درحال حاضر وضعیت اقتصاد کشور به مانند سایر بخش ها دچار سیاست زدگی محض شده است و از سیاست بیش از اقتصاد تاثیر می پذیرد و نشانه های بارز آن در بحث تصویب بودجه،تصویب قوانین مربوط به حوزه مالی و پولی و یا قوانین مبارزه با فساد و پولشویی و ... کاملا مشهود است. بسیاری از گزارش های منتشر شده از وضعیت معیشتی مردم نشان میدهد که بیش از 60 تا 70 درصد مردم توانایی خرید انواع گوشت و مرغ را ندارند و به گفته صاحبان بسیاری از قصابی ها و مراکز فروش مواد پروتئینی،بیشتر مراجعات مردم جهت خرید استخوان ها و سایر موارد دور ریز است که این وضع در شهر ها و نقاط محروم کشور بیشتر از کلان شهرهاست.

در روزهای اخیر آمار مرگ و میر کرونایی زیاد شده است و این نشان از بی تدبیری ها دارد نکته این است که نیمی از کسانی که واکسن تزریق کرده اند بیشتر مبتلا به کرونا می شوند و جان خود را از دست می دهند چرا که واکسن آنتی بادی ایجاد نمی کند که مردم فکر می کنند واکسن زده اند می توانند به راحتی پرتکل های بهداشتی را رعایت نکنند.