در کنفرانس مجازی اقتصاد پویا با رضا تقى پور عضو كميسيون صنايع و معادن مجلس شوراى اسلامى؛ برات قباديان معاون وزير صمت، على چاغروند رئيس كميسيون تسهيل كسب و كار سازمان ملى كارافرينى ايران، على عبدى زاده تحليلگر اقتصادى با موضوع؛ توانمند سازى و توسعه كارافرينى در بنگاه هاى كوچك برگزار شد.

مونا رمضانپور/ در این نشست درخصوص اینکه سالانه میلیاردها تومان برای وارد کردن چه محصولاتی استفاده می شود و اگر به جای اینکه محصولات مانند قطعات خودرو را وارد کنیم در شهرک های صنعتی خرد تولید کنیم میتوانیم مقابل استفاده بی رویه از ارزهای کالای صادراتی را بگیریم.

صنایع کوچک تاکنون در همه دولت ها فراموش شده اند درصورتی که در کشورهای صنعتی بیشتر از صنایع خرد استفاده می کنند چرا که این صنایع کوچک می توانند کمک بزرگی به صنایع بزرگ شود.

*برات قباديان معاون وزير صمت:سه سال اخیر ۴۴ میلیارد دلار واردات داشتیم

اگر بخش محصولات وارداتی را مطالعه کنیم متوجه می شویم که میانگین در سه سال اخبر ۴۴ میلیارد دلار واردات محصولات را داریم بعد اگر ببینیم که با این مبلغ میلیاردی چه محصولاتی وارد کشور می شود

اگر به صورت اینکه بیشترین محصولات که ارز وارداتی در ۱۰ محصول اول ۷ محصول مربوط به وزارت کشاورزی بوده ۲ تا مربوط به وزارت صمت بوده و یکی مربوط به وزارت بهداشت و درمان که واردات  تجهیزات پزشکی و دارو بوده و این بخش تجهیزات پزشکی که صنعتش برای ما مهم بود منتها ما که متولی کل کشور نبودیم آمدیم و وزارت صمت رو جدا کردیم و تقریبا چیزی نزدیک به ۹ میلیارد دلار میانگین سالیانه ای بوده که محصولات مرتبط با وزارت صمت وارد کشور شده و ۹ میلیارد دلار ارز از کشور خارج شده این محصولات رو ما ریز کردیم که رسیدیم به ۱۴۰۶ محصول که ما از خارج وارد می کنیم و در سال نزدیک به  9 میلیارد دلار ارز خارج می شود که در سال های غیر تحریمی خیلی بیشتر بوده و چیزی را که وصف می کنم در همین سه چهار سال اخیر تحریمی است در پایان سال هم به دست ما می آید که چقدر ارز خارج کردیم و چه محصولاتی وارد کشور شده .

۱۴۰۶ محصولی که ۹ میلیارد دلار ارز بابت آن خارج شده اگر ۲ رقم از این ها را عرض کنم یکی قطعات منفصل خودرو بوده نزدیک ۳ میلیارد دلار و یکی الکترود گرافیتی بوده که بدون آن نمی توانیم فولاد تولید کنیم نزدیک یک میلیارد که روی هم ۴ میلیارد دلار می شود

براساس این نیازها  امروز باید برنامه ریزی کنیم هم در شهرک های صنعتی و هم در صنایع کوچکمان شما همین سه میلیارد دلار ارز را که بابت خودرو هست بیایم برنامه ریزی کنیم در همین شهرک های صنعتی که به اعتقاد من زیرساخت های اساسی برای ماشین آلات تولیدی وجود دارد در اصل می توانیم در حداقل دو سه سال آینده از خروج نزدیک به چهار پنج میلیارد ارز جلوگیری کنیم کما اینکه در سه سال گذشته نزدیک به یک میلیارد دلار آن بومی سازی شد معتقدم که با برنامه ریزی، سیاست گذاری، عزم ملی و همراهی مجلس و دولت کارهای بزرگی در ارتباط با نیازهای کشور و صادرات محصول و از جمله در شهرک های صنعتی که ترند دنیا به سوی صنایع کوچک و خرد و متوسط  است انجام دهیم

*على چاغروند رئيس كميسيون تسهيل كسب و كار سازمان ملى كارافرينى ايران: توسعه صنعتی طبق صحبت های معاون وزير صمت مهره گمشده در صنعت

روی بحث  توسعه صنعتی فرمودید  که ماخیلی مدون کار نکردیم چرا که مدل آمایش سرزمین را به درستی انجام ندادیم و ما به صورت اقتضایی روی جاهایی که فکر می کنیم نقطه قوتی وجود دارد ورود می کنیم و برنامه هایی برایش تعیین می کنیم مثل قطعه سازی خودرو و از این مسائل  و همچنین در خصوص مباحث صنعتی که دو نکته رو برجسته کردید استاندارد محصول و قیمت رقابتی آن ها می تواند تعیین کننده باشد من می توانم بگویم این دو تا پارامترهایی هستند که می توانند تاثیر گذار باشند در این که ما در خارج از کشور بازاریابی کنیم آیا در زمینه بازار یابی برنامه مدون و تحقیقات و پزوهشی انجام شده که ما بدانیم بنگاه های کوچکمان با این محصولات بروند بازارهای هدف را به دست بیاورند چرا که می دانید بحث خوشه های صنعتی کوچک ها و چگونگی وصل شدن و استفاده از صنایع کوچک است.

سوال از عضو كميسيون صنايع و معادن مجلس شوراى اسلامى درباره بسترهای حمایتی که برای قوانین و مقررات می تواند باشد حتی برخی مطالبه می کنند که قانون برای حمایت از کسب و کارهای کوچک وجود داشته باشد آیا در این زمینه مجلس عظمی دارد یا نه؟

در فراز دوم روی ماده ۸۱ قانون الحاق برنامه  تنظیم بخشی هم قرار است وزارت خانه های نیرو و نفت تامین آب و برق و گاز رو در واحدهای صنعتی داشته باشند و سازمان برنامه موظف است که بودجه لازم را روی لوایح سنواتی ببیند می خواستیم که شما توضیحاتی بدهید ببینم برای سال ۱۴۰۰ این ماده و بودجه به چه شکل است؟

*عضو كميسيون صنايع و معادن مجلس شوراى اسلامى: صنایع بزرگ ازبین نمی روند

اول یک مقدمه ای را در ارتباط با فرمایشات قبادیان همانطور که قبادیان اشاره فرمودند که در استراتژی توسعه صنعت یک آمایش مناسبی را نداشتیم و براساس یک طرح جامع برای کل کشور صنایع را چینش نکرده ایم که بر روی نحوه فعالیت بنگاه های کوچک و متوسط تاثیر می گذارد و این ها بخش اعظم اقتصاد را امروز تشکیل می دهند به خصوص در بحث اقتصاد دیجیتال سهم این ها خیلی بیشتر است.

 در یک مرور سریع، در بحث صنعت ما به تعبیری قطعا صنایع بزرگ نمی توانند از بین بروند اما شکل تشکیل آن ها به شکل کلاستر یا بصورت شبکه موجب می شود که نقش اس امی ها اینجا برجسته شود و مزیت هایی که همگی دارند در اینکه نسبت به صنایع بزرگ چابک و انعطاف پذیر هستند و در بحث های هوشمند سازی و مباحثی مانند این خیلی سریعتر عمل می کنند و نهایت برای کشورهایی مثل ما که سرمایه های خیلی بزرگ به خصوص در بخش صنعت نداریم که شکل گرفته باشد ولی اینکه نیروی دانش آموخته متخصص فراوان و اینکه با فرهنگ اس امی ها هر چند نفری بتوانند یک بنگاه را تشکیل بدهند با روحیات و فرهنگ ما بیشتر سازگاری دارد.

پس بنابراین به تعبیر می توانیم از یک مرحله صنعتی سازی قبلی گذر کرده و همان آمایش را که دکتر اشاره کردند براساس اس امی ها و کلاسرها طراحی کرده و بنا بگذاریم .

همانطور که قبادیان اشاره کردند که کمیت به اندازه کافی شده و الان باید توانمندسازی و کیفیت سازی کنیم اما اعتقاد من این است که بازنگری باید مبتنی بر بازار منطقه و صادرات محور باشد چون ما بحثی داریم به نام اکونومی اسکی ( دقیقه دوازده) که اگر به آن توجه نکنیم خیلی از صنایع که شامل یک زنجیره هستند هیچوقت شکل نخواهند گرفت کما اینکه الان در کشور شاهد این هستیم . در بعضی از حلقه های این زنجیره ها وارد شدیم اما چون به کل زنجیره نپرداختیم این ها تبدیل به صنعت نشدند و ما یک سری کارخانجات داریم و دلیل اصلی وابستگی که الان داریم و با کمترین تکانه های ارزی توان عملیاتی بنگاه های ما افت می کند همین است که کل زنجیره را مدیریت نکردیم

پس بنابراین به تعبیر می توانیم از یک مرحله صنعتی سازی قبلی گذر کرده و همان آمایش را که دکتر اشاره کردند براساس اس امی ها و کلاسرها طراحی کرده و بنا بگذاریم .

دکتر اشاره کردند که کمیت به اندازه کافی شده و الان باید توانمندسازی و کیفیت سازی کنیم اما اعتقاد من این است که بازنگری باید مبتنی بر بازار منطقه و صادرات محور باشد چون ما بحثی داریم به نام اکونومی اسکی ( دقیقه دوازده) که اگر به آن توجه نکنیم خیلی از صنایع که شامل یک زنجیره هستند هیچوقت شکل نخواهند گرفت کما اینکه الان در کشور شاهد این هستیم . در بعضی از حلقه های این زنجیره ها وارد شدیم اما چون به کل زنجیره نپرداختیم این ها تبدیل به صنعت نشدند و ما یک سری کارخانجات داریم و دلیل اصلی وابستگی که الان داریم و با کمترین تکانه های ارزی توان عملیاتی بنگاه های ما افت می کند همین است که کل زنجیره را مدیریت نکردیم

همینطور که دوستان اشاره کردند در طی سال های اخیر تلاش شده در زمینه کسب و کار و برای توسعه بنگاه های کوچک و متوسط در همه زمینه ها و از جمله در زمینه قوانین اقداماتی صورت بگیرد.

اگر ما سه موضوع را در زمینه اس امی ها بپردازیم می توانیم بگوئیم که در رابطه با ارکان اصلی صحبت کردیم

یکی زیرساخت ها که امروز در قالب شهرکهای صنعتی یا پارک های فناوری در مورد آن صحبت می شود

دوم لیگال یا قوانین است که در این زمینه به رغم کمی قانون کم نداشته باشیم اما از نظر به روز بودن و پویایی و بالندگی به نظرم ما هنوز مشکل زیاد داریم.

البته نباید در این جا نقش ان جی او ها و دانشگاه ها و مراکز علمی را هم نباید نادیده بگیریم که اساسا این جور قوانین و تغییرات باید از دل صنعت بیرون بیاید.

یعنی یک پارلمان به خودی خود به روز بودن و اشراف را ندارد که قوانین را به روز کند.

تامین مالی بحث بعدی است که قوانین و مقررات ما از نظر کیفیت باز به اندازه کافی وجود ندارد.

بحث چهارم فناوری است که فکر می کنم  با وجود این همه مراکز علمی اگر همتی بشود و حلقه مفقوده بین علم و صنعت که فناوری است به آن پرداخته شود با ایجاد پژوهشکده ها که امروز ما مراکزی که تجاری سازی کند علم و فناوری در دانشگاه را یک تجدید ساختار داشته باشیم می توانیم زنجیره ای را که گفتم در سطح کشور و سپس در دانشگاه ها داشته باشیم.