فرانسه اگرچه از آغاز برنامه هسته‌ای ایران در آن نقش‌آفرین بود و حتی اکنون حامی جدی آن شناخته شده است، اما در جریان مذاکراتی که در سال‌ 2015 به برجام منتهی شد با آگاهی از وجود کانال مخفی ارتباطی بین ایران و آمریکا، و توافق اولیه‌ای که آنها بر سر آن به تفاهم رسیده بودند، با ابراز مخالفت خود با امضای توافقی که وزیر امور خارجه آن وقت، لوران فابیوس آن را «آبکی» توصیف می‌کرد، نقش منفی داستان را بر عهده گرفت.

مونا ربیعیان/ بااین‌حال، درحال‌حاضر پس‌از خروج آمریکای ترامپ از برجام، دو حامی مهم حفظ برجام ازنظر عملی: ایران، و از نظر هنجاری: فرانسه هستند. در یک سال گذشته، انگیزه‌های پاریس از حفظ برجام بارها واکاوی شده‌اند: از حفظ امنیت غرب آسیا، ایران و اروپا؛ اجتناب از بروز تنش و درگیری منجربه مهاجرت در همسایگی اروپا؛ حفظ منافع اقتصادی حاصل‌از ورود ایران به عرصه اقتصاد بین‌الملل؛ حفظ نظام عدم اشاعه؛ حفظ نظم چندجانبه‌گرا؛ مبارزه با قوانین فراسرزمینی آمریکا؛ ارائه برنامه‌ای عملی در سطح بین‌الملل برای نقش‌آفرینی و اثرگذاری اتحادیه اروپا؛ تحقق ویژگی اصیل «میانجی‌گری» فرانسه؛ تا فهرستی دنباله‌دار و مطول دیگر، از جمله دلایل و انگیزه‌های پاریس برای حل مساله هسته‌ای ایران تلقی شده‌اند. در حال حاضر نگاه‌های منفی زیادی در داخل و خارج نسبت به تلاش‌های اخیر مکرون برای ایفای نقش میانجی میان ایران و آمریکا مطرح است و هر کدام با استدلال‌هایی چون فاصله زیاد بین منافع ایران و آمریکا، سیاسی و تاکتیکی بودن اراده امریکایی برای مذاکره، مشروعیت ناچیز مکرون در داخل فرانسه، گسستگی هویت اتحادیه اروپایی و همچنین دور شدن آمریکا از شریک راهبردی خود یعنی اروپا، بدبینی خود را نسبت به تلاش‌های رئیس جمهور فرانسه اعلام کرده‌اند.

فرانسه به خاطر منافع خودش میانجی خواهد بود

فریدو مجلسی، کارشناس مسائل بین المللی در خصوص میانجی گری فرانسه میان ایران و آمریکا به خبرنگار ما گفت: همه سران کشورها به فکر مردم کشور خودشان هستند و این کاملا طبیعی است که فرانسه نیز به دنبال منافع خودش باشد؛ فرانسه درحال حاضر بزرگترین بازار آسیا که ایران باشد را از دست داده است بنابراین این میانجی گری به نفع خود فرانسه نیز می باشد.

وی در ادامه با مثالی درباره اینکه که فرانسه ضرر کرده است اظهارداشت: به طور مثال در بخش خودرو در ایران خیلی موفق بود و ایرانی ها یکی از مشتریان آن بودند در بخش نفتی شرکت توتال روی بزرگترین مخزن نفتی جهان که در ایران بود سرمایه گذاری کرده بود و لوازم آرایش فرانسوی که میلیون ها طرفدار در کشور داشت همه این ها را به خاطر تحریم های آمریکا از دست بنابراین بهترین راه را میانجیگری دانسته است.

میانجی گری می تواند به نفع ایران باشد

این کارشناس مسائل بین المللی در ادامه در باره منافع ایران از بازگشت تحریم ها علیه ایران گفت: از طرفی ایران نیز می تواند از ارتباطات بانکی و تجارت آزاد استفاده کند این میانجی گری به نفع دو کشور خواهد بودالبته اگر ایران این میانجی گری را قبول کند.

وی در ادامه افزود: ترامپ چون آدمی نبود که زیر باز میانجی گری برود و به خاطر ابر قدرت نظامی که آمریکا دارد ارباب دنیا می دانست میانجی گری را قبول نمی کرد و آدم متعارفی نبود اما بایدن سیاست مدار سنتی و این میانجی می تواند راه مذاکره را باز کند البته ایران می تواند ۱۰سال دیگر به صورت انزواع با ۱۵ کشور همسایه که است همکاری خود را ادامه دهد.

فریدو مجلسی در پایان اظهارداشت: البته  این ۱۵ کشور هم تا دوماهی که ایران در آژانس بین المللی وجود دارد و کارمندان آژانس هسته ای را از کشور اخراج نکرده است با همکاری ها ادامه دارد بعد از ان ایران گرفتار تحریم های بین المللی خواهد شد.