7 فروردین ماه بود که سندهمکاری جامع 25 ساله ایران و چین با وجود وزرای خارج ایران و چین به امضا رسید؛ در تفاهمنامه چینی ها 450 میلیارد دلار در صنایع مختلف ایران سرمایه گذاری می کنند.

مونا رمضانپور/ مهمترین بخش سرمایه گذاری چینی ها همکاری نظامی و امنیتی دو جانبه؛ مشارکت در تجهیزات مخازن نفت، گاز و محصولات پتروشیمی، مشارکت شرکت‌های چینی در سرمایه‌گذاری و تأمین مالی طرح‌های برق، انرژی، آب و فاضلاب؛ تکمیل راه آهن شرق غرب ایران و همچنین توسعه فرودگاه های کشور؛ توسعه سواحل مکران و مکران را به شهر هوشمند تبدیل کردن است

در بخشی دیگر تشویق شرکت های چینی به سرمایه‌گذاری در مناطق آزاد ایران از جمله قشم، اروند و ماکو؛سرمایه‌گذاری بلندمدت چین در صنعت پالایشگاهی در بندر جاسک و ساخت بندر جاسک؛ سرمایه‌گذاری بلند مدت در شهرک پتروشیمی چابهار؛ سرمایه‌گذاری در بهره‌برداری از معادن مس، سنگ آهن، فولاد و صنایع آلیاژی؛ سرمایه‌گذاری در حوزه آموزش و تبادل دانشجو؛ سرمایه‌گذاری و توسعه بخش بهداشت و درمان و سرمایه‌گذاری در کشاورزی، شیلات و آبخیزداری پس از سرمایه گذاری های مشخص شده برای ۲۵ سال باید متداول باشد.

تفاهمنامه اقتصادی جنبه سیاسی پیدا کرده است

محمد غرضی؛ وزیر سابق نفت در خصوص تفاهمنامه ۲۵ ساله ایران و چین به خبرنگار ما گفت: دولت تدبیرو امید تفاهمنامه ای که با چینی ها به امضا رساند کار سیاسی بود و بعد از اینکه تفاهم نامه امضا کرد بدون اینکه اطلاعاتی از این تفاهمنامه بگوید عقب نشینی کرد.

وی در ادامه افزود: نوشته هایی که از این تفاهمنامه منتشر شده است ضد استقلال مردم بوده به نحوی که گفته شده است که نیروی نظامی در خلیج فارس توسط چینی ها تامین شود در صورتی که خود ایران یکی از ابر قدرت های نظامی در منطقه است و این بخش قرارداد نشان می دهد که این تفاهمنامه مشکلات زیادی دارد.

مردم قدرت تصمیم گیری بیشتری نسبت به دولت ها دارد

وزیر سابق نفت از قدرت مردم در مقابل ضد استقلال بودن این تفاهمنامه گفت: ظرف دهه های گذشته به دولت هایی که قدرت مردم را نادیده گرفته اند از نظر اقتصادی عقب افتاده اند در زمان قبل از انقلاب هم قدرت مردم در قراردادها نادیده گرفته شد که بعدها ثابت شد که مردم تصمیم گیرنده نهایی هستند دولت روحانی هم به دلیل سیاسی کاری های دولتش این تفاهمنامه را امضا کرد و بعد هم عقب نشینی کرده است و درگیر صحبتی هم از این تفاهمنامه انجام نمی دهد چرا که می داند از لحاظ سیاسی فقط این کار انجام شده است و جنبه اقتصادی نخواهد داشت چرا که ایران خودش یکی از کشورهای غنی از لحاظ اقتصادی و سیاسی است حتی از لحاظ تولید نفت و گاز ایران نیز دومین کشورجهان است.

الزامی بر اجرایی شدن بندهای این تفاهمنامه وجود ندارد

وی در پایان از اعتبار این تفاهمنامه تا پایان کار دولت گفت: این تفاهمنامه درست است که می توانایی اجرایی نخواهد داشت ولی باعث شده تا اعتبار دولت به مراتب از گذشته ازبین برود اما امضای تفاهمنامه یعنی یک شروع مذاکرات مدیریتی است و باز هم تاکید می کنم که این تفاهمنامه الزامی برای اجرایی شدن ندارد و هم ایران و هم چین می توانند این تفاهمنامه را اجرایی نکنند لذا در این تفاهمنامه ماده ای بر اجرایی شدن تمام بندها وجود ندارد.