دو ماه پس از واگذاری شرکت کشت و نیشکر هفت تپه به دولت و همچنین با پرداخت به موقع حقوق کارگران، این واحد تولیدی به چرخه تولید بازگشته است. تداوم این روند روزهای هرچه پر رونق تر هفت تپه را به همراه خواهد داشت

حسین جلیلی بال/ در این خصوص روز پنجشنبه رئیسی با بیان اینکه مسئله اول امروز کشور تولید بوده و تداوم روند پیشرفت کشور در گرو رونق تولید است، اظهار کرد: مجموعه هفت‌تپه زمینه و ظرفیت خوبی برای توسعه، ایجاد اشتغال و افزایش تولید دارد و این مسئله حتماً پیگیری خواهد شد تا به رفع مشکلات بیکاری منطقه نیز کمک کند.

بازگشایی امیدوار کننده

امان الله قرائی مقدم، یک جامعه شناس درخصوص بازگشایی دولتی هفت تپه توسط رییس جمهور به خبرنگار ما گفت: این امر می تواند به رشد تولید باتوجه به شعار سال کمک کند اما چند شرط دارد که از دیدگاه آدام اسمیت باید کارگران هم رضایت داشته باشند این که هفت تپه به تولید بازگشته می تواند خبر امیدوار کننده باشد چرا که نه تنها در بخش شکر بلکه در بخش تولید کاغذ هم کمک بزرگی بوده است که در این سال ها از آن استفاده نشده بود.

وی در ادامه افزود: نیشکر هفت تپه قبل از دشت مغان و بوئین زهرا مهمترین صنعت کشت در کشور بوده است و با توجه به مدیریت مدیران نالایق که توسط دولت های قبل انتخاب شده بودند و بعدزا خصوصی سازی نادرست توسد دولت روحانی این صنعت نابود شد و این دولت ابتدا باید از مدیران متخصص و آگاه به فرهنگ ان منطقه انتخاب کند اینکه تنها پشتوانه ان دولت باشد اکتفا نشود.

این جامعه شناس در خصوص انتخاب مدیریت در هفت تپه گفت» مدیر باید از سوی کارگران انتفاب شود  تا مانند کارخانه ارج و… نابود نگردد؛ انتخاب مدیریت چهار نوع است که نوع اول بدترین آن چرا که از سوی بالا انتخاب می شود و تصمیم گیرنده اصلی خود مدیر است، مدیریت دوم کمی ترم تر عمل می کند اما باز مدیر تصمیم گیرنده است، مدیریت سوم مدیریتی است که کمی منطقی عمل می کند و از تصمیمات کارگران برای تصمیم نهایی خود استفاده می کند و در نهایت مدیریت آخر که با کارگر برای تصمیم گیری مبادله می کند و بهترین نوع مدیریت است و در مورد هفت تپه نیز بهتر است که از مدیریت چهارم استفاده کنند.

ایرانی ها از سوی شکم سیری کار می کنند

وی در ادامه افزود:رییس جمهور و استاندار خوزستان باید بدانند که نیشگر هفت تپه مهمترین صنعت در ایران است و باید با همبستگی این صنعت را حفظ کنیم در ایران متاسفانه هبستگی ماشینی وجود دارد و به صورت ماشینی عمل می کنیم با توچه به اینکه اگر مانند یک جامعه توسعه عمل کنیم می توانیم موفق باشیم چرا به اصطلاح مردم از روی شکم سیری کار می کنند وفقط کار روزمره خود را انجام می دهند در صورتی در یک جامعه پیشرفته چنین نیست و یک همبستگی برای کار وجود دارد و مردم برای کاری که انجام می دهند ارزش قائل هستند و می دانند کاری که می کنند چقدر مهم است اما در ایران مدیران فقط نفع خود را می بنند و  این باعث می شود تا از کارگر بهره کشی شود و این باعث شکست می شود.

امان الله قرائی مقدم در ادامه گفت: خصوصی در ایران فقط در بخش کشاورزی موفق بوده است و آن کاترین ملتون مالک و زارع در ایران کشاورزان ایران را در دنیایی کرده است اما در بخش صنایع به دلیل ایمکه بخش خصوصی به دنبال نفع خود هستند با شکست رو به رو شده است چرا که صنایع نیاز به پیشرفت دارد و در حال حاضر سنعت ما مثل یک نوزاد نوپا است که باید بزرگ شود به مرور می توان آن را بزرگ کرد اما نیاز به زمان است که مدیران در صنایع موفق شوند.