کارگاههای صنعتی به عنوان تولیدکننده عمده محصولات نهایی و میانی در بازار کار حایز اهمیت هستند. اهمیت این کارگاهها به ویژه کارگاههای بزرگ دارای ۵۰ نفر نیروی کار و بیشتر از آن جهت است که در فعالیتهای اقتصادی صنعت، بخش عمده ای از ارزش افزوده و تولید ناخالص داخلی را تولید می کنند.

این کارگاهها در ایجاد فرصت شغلی نیز اثرگذارند چرا که عمده شغلهای ایجاد شده توسط این کارگاهها از پایداری لازم برخوردار است و در دوره های رکود و رونق کمتر تاثیر می پذیرند. در حال حاضر در برخی از کارگاههای صنعتی مانند صنایع خودروسازی مراکز تحقیقاتی در سطح پژوهشگاهها تاسیس شده و این واحدها ضمن تضمین بقای کارگاه در بازار کار می توانند به عنوان تولیدکنندگان فرصتهای شغلی برای فارغ التحصیلان دانشگاهی به شمار آیند.

بر همین اساس، مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار در گزارشی به بررسی وضعیت کارگاههای صنعتی با تکیه بر وجود واحد تحقیق و توسعه در آنها پرداخته است.

مطابق این گزارش، طی سال ۱۳۹۶ تعداد کارگاههای صنعتی دارای ۵۰ نفر کارکن و بیشتر در کل کشور ۶۱۷۱ کارگاه بوده که از این تعداد ۱۲۵۶ کارگاه معادل ۲۰.۴ درصد دارای واحد تحقیق و توسعه و ۴۹۱۵ کارگاه فاقد واحدهای مذکور بوده اند. متاسفانه طی بازه زمانی ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۶ سهم کارگاههای فاقد واحد تحقیق و توسعه افزایش یافته و فقط در استانهای ایلام، خراسان جنوبی، خراسان شمالی، خوزستان، فارس، قزوین، قم، لرستان، مرکزی، همدان و یزد کاهش یافته است.

نتایج این گزارش نشان می دهد که تعداد کارگاههای صنعتی ۵۰ نفر کارکن و بیشتر فاقد واحد تحقیق و توسعه در سال ۱۳۹۱، ۳۳۱۴ واحد بوده که طی فرایندی به ۴۹۱۵ واحد در سال ۱۳۹۶ رسیده است.

برآوردها حاکی از آن است که چنانچه طی سالهای ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۶ واحدهای تحقیق و توسعه در کارگاههای صنعتی ۵۰ نفر کارکن و بیشتر ایجاد می شد دستکم بین ۲۶ هزار و ۱۵۲ تا ۴۰ هزار فرصت شغلی به وجود می آمد که بخشی از هزینه مستمر اشتغال این افراد (مزد و حقوق نقدی و غیرنقدی) ۲ میلیون و ۶۸۸ هزار و ۷۴۰ میلیون ریال تا ۹ میلیون و ۸۴۴ هزار و ۲۱۶ میلیون ریال بود که با توجه به برآورد فرصتهای شغلی و تعداد بیکاران دارای تحصیلات کارشناسی ارشد و بالاتر، در صورت اشتغال این افراد در فرصتهای مذکور، تعداد بیکاران دارای تحصیلات کارشناسی ارشد و بالاتر طی این مدت به حدود  ۸۰ هزار نفر تا ۲۰۰ هزار نفر می رسد.

واحدهای تحقیق و توسعه در کارگاههای صنعتی ۵۰ نفر کارکن و بیشتر می توانند زمینه ایجاد اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی را در بخش صنعت فراهم کنند. این واحدها ضمن ارتقای کالای تولیدی، موجب افزایش فروش و رقابت پذیری در بازار کالا می شوند و این مساله خود به خود به افزایش ارزش افزوده و درآمد کارگاه و در نهایت پایداری کارگاه و شغل های آن منجر می شود.