با توجه به این مسائل روز ششم فروردین ماه دولت فهرست فروشگاه هایی که مرغ با نرخ دولتی در شهرستان ها و استان تهران توزیع می کنند را اعلام کرد ولی در پی آن  آن صف‌های طولانی هم شکل گرفته که بسیاری را برای ساعت‌ها با توجه به شرایط کرونا معطل نگه داشته است. با توجه به این موضوع واکنش ها از سوی مسوولین آغاز شد و اعلام کردند که وزارت جهاد کشاورزی اعلام کرده است که تولید در حال اجرا شدند است اما در این مدت این تولیدات مرغ خودش را نشان نداده است و صف‌های مرغ در این مدت نه تنها جمع نشده بلکه طولانی تر هم شده است.

در ماه‌های اخیر و هفته‌های گذشته، همزمان با افزایش تقاضا برای خرید مرغ به دلیل تعطیلات نوروزی، مسئولان دولتی از عرضه کافی مرغ برای بازگرداندن ثبات به این بازار خبر دادند. اما صف های طولانی نشان می دهد که مردم به صحبت های مسوولین اعتمادی ندارند بنابراین تلاش می کنند تا در صف های بایستند و مرغ دولتی دریافت کنند حتی اگر روزها در صف ایستادگی کنند.

درصورتی که سازمان جهادکشاورزی از افزایش تولید مرغ بارها گفته است اما بازار حکایت دیگری را نشان می دهد البته سازمان تعزیراتی اعلام کرده که تولید کنندگان به دلیل نبود دام با ارز دولتی باعث شده تا تولید مرغ با گرانی رو به رو شود چرا که نهاده های دامی با وجود اینکه در لیست ارز دولتی بودند اما تا به تولید کنندگان برسد ارز آزاد حساب شده است بنابراین تولید مرغ با گرانی سنخیت داشته است درصورتی که اگر کنجاله ها با ارز دولتی به دست تولید کننده می رسید این گرانی به وجود نمی امد.

با بروز آشفتگی در بازار مرغ، اسفندماه ۹۹ دفتر صادرات گمرک ایران، ممنوعیت صادرات گوشت مرغ را ابلاغ کرد. ستاد تنظیم بازار در آبان‌ماه و با موج اول گرانی مرغ هم صادرات آن را ممنوع اعلام کرده بود. ولی همچنان نوشته «مرغ نیست» در برخی مغازه‌های داخل ایران به چشم می‌خورد.

هرچند علیرضا رزم حسینی، وزیر صنعت و معدن و تجارت (صمت) در اواخر بهمن ماه ۹۹ وعده داد که طی سه روز با عرضه گوشت مرغ بازار به تعادل می‌رسد ولی با با گذشت سه ماه و تا فروردین ۱۴۰۰ این بازار به ثبات نرسیده است. امید می رود که حداقل این بازار در ماه های آینده به سامان برسد.