«پای مرغ دارید؟» این جمله‌ی سوالی را با خجالت بسیار سالهاست که از زبان مادران و سرپرستان خانوار می‌شنویم که در نهایت استیصال برای تامین حداقل‌های پروتئینی سفره‌های فرزندانشان به مغازه‌های فروش مرغ و گوشت مراجعه می‌کنند. این جمله شاید امروز دیگر خیلی تعجب‌انگیز نباشد چراکه کوچک‌تر شدن هرچه بیشتر سفره‌های مردم، پدیده‌های ناراحت کننده‌تری را در سبد خانوار‌های کم درآمد و حاشیه‌نشین قرار داده است: خرید پوست مرغ به قیمت چندین هزار تومان!

مونا رمضانپور/در اسفندماه تصویری در رسانه‌ها منتشر شد که پروتئین فروشی‌های پایین شهر، پوست مرغ را کیلویی ۶ هزار تومان به مردم می‌فروشند؛ این قیمت البته مربوط به اسفندماه سال قبل است و اخبار نشان می‌دهد که در فروردین ماه پوست مرغ در حاشیه‌های شهر تهران ازجمله شهریار و اسلامشهر کیلویی هشت یا حتی ۹ هزار تومان به فروش می‌رسد.

در شرایطی که گروه‌های کم درآمد و کارگران و بازنشستگان حداقل‌بگیر بیش از دو سال است که تقریباً گوشت قرمز را کامل از سفره‌های خود حذف کرده‌اند تنها گزینه روی میز برای تامین نیازهای پروتئینی خانوارها، گوشت مرغ بود که آنهم به مددِ افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها و ناتوانی روزافزون کم درآمدها به نظر می‌رسد به طور کامل از سبد خرید دهک‌های فرودست حذف شده است.

مسئولان ناتوان از کنترل قیمت مرغ هستند و صف‌های دریافت مرغ دولتی هر روز طولانی‌تر می‌شود. قرارگاه ساماندهی بازار مرغ اخیراً در فرودین ماه قیمت مصوب مرغ را از ۲۰ هزار و ۴۰۰ تومان به ۲۴ هزار و ۹۰۰ تومان افزایش داد یعنی حدود ۲۵ درصد گرانی بیشتر تا تولیدکنندگان انگیزه بیشتری برای تولید و عرضه مرغ به بازار داشته باشند؛ مسئولان وعده دادند با افزایش قیمت مرغ مصوب، قیمت مرغ غیردولتی که بالای ۳۰ هزار تومان بود نیز با افزایش تولید و عرضه، کاهش پیدا کند و به قیمت مصوب نزدیک شود اما بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد همچنان در عمده مرغ فروشی‌های سطح شهر تهران و بسیاری دیگر از شهرها قیمت مرغ بالاتر از ۳۰ هزار تومان است و برای دریافت مرغ با نرخ مصوب مردم باید ساعت‌ها در میادین میوه و تره‌بار در صف بایستند.

بازار تعیین کننده قیمت

امان الله قرائی؛ جامعه شناس درخصوص گرانی های اخیر کالای اساسی به خبرنگار ما گفت: از لحاظ اقتصادی و با هر دیدگاهی که به قیمت گذاری ها نگاه کنید متوجه می شود هر وقت تقاضا نسبت به عرضه بیشتر بوده کالا گران شده است و با دخالت نمی شود قیمت ها را کنترل کرد و با مساله گرانی نشود دستوری برخوردکرد چرا که در نهایت این بازار است که تعیین کننده قیمت ها می باشد.

وی در ادامه برای گرانی ها مثالی زد: به طور مثال همین صف های مرغ و گندم و… وقتی عرضه کم است ولی تقاضا زیاد این مشکل همچنان ادامه خواهد داشت تا اینکه مشکل را به صورت ریشه ای حل کرد نه با دستوری.

کالاهای اساسی هر ساله در ماه رمضان گران می شدند

این جامعه شناس درباره روند افزایش قیمت ها در ماه رمضان گفت: طبق روند هر سال در ماه مبارک رمضان یکسری کالای اساسی گران می شود و در حال حاضر هم گرانی مانند بیماری کرونا آسانسوری شده است و همیشه در حال رفت و آمد با توجه به این مسائل اقتصاد دولتی نمی تواند پاسخگو باشد البته اگر عرضه به قدری زیاد باشد که تقاضا دیگر برایش نباشد اینگونه می شود قیمت ها پایین بیاید البته به دلیل عدم نظارت بر بازارها این اتفاق بعید است که رخ دهد زولبیا بامیه کوچک ترین کالای ماه رمضان است که روزانه در حال افزایش می باشد و با دخالت دولت کنترل نخواهد شد

وی در ادامه از قیمت گذاری دستوری انتقاد کرد: قیمت گذاری دستوری نیز باعث می شود تا تولید کننده رغبتی به تولید نداشته باشد بنابراین عرضه کم و گرانی همچنان ادامه خواهد داشت

امان الله قرائی در ادامه از تورم ۴۰ درصدی گفت: البته در حال حاضر واز این مغازه به آن مغازه قیمت اجناس متفاوت است و با تورم ۴۰ درصدی شوخی نمی شه کرد وقتی فروشنده و تولید کننده به فکر سود و منفعت خودشان هستند دیگر گرانی امری طبیعی می شود .  با سود طلبی تولیدکنندگان اجناس مرتب گران خواهد شد و شکاف طبقاتی و اقتصادی بین ثروتمند و فقرا را به وجود می اورد.

افزایش فقر روزانه

وی از فقر و نداری مردم انتقاد کرد و اظهارداشت: فقر می تواند باعث شود تا مردم روی به خرید پای مرغ، روده مرغ و حتی پوست مرغ شوند این یعنی شکاف طبقاتی که با قیمت گذاری دستوری به وجود آورده این وقتی به دلیل کرونا کارها را تعطیل می کنیم پدر خانوار از کجا پول دربیاورد و برای خانوادش غذا تهیه کند.

این جامعه شناس در پایان از مسوولین خواستار شد: تعطیل کردید به هر نفر از عضو خانواده ۴۰۰ تومان بدهید تا بتوانند حداقل امرار معاش کنند توزیع ناعادلانه ثروت باعث می شود تا شکاف طبقاتی روز به روز بیشتر شود گورخوابی و جوی خوابی مردم از کجا بیاورند این شکاف طبقاتی مردم را فقیرتر می کند.