در تعطیلی های این چنینی فعالیت کارخانجات و تولیدکنندگان متوقف می‌شود اما همچنان هزینه‌های آن‌ها پابرجاست و به همین خاطر در پی تعطیلی به بخش خصوصی و بنگاه‌های کشور ضرر سنگین وارد می‌شود. بنابراین، باید تدابیر صورت بگیرد تا خسارات اقتصادی کرونا جبران شود. مهم‌تر از آن کارگران روز مزد است که با تعطیلی کشور هیچ منبع درآمدی نخواهند داشت. در سایر کشورها مشاهده کردید که چگونه از مردم مقابل ویروس کرونا و آسیب‌های آن حمایت مالی شدند اما در کشورمان هر چند قدم‌هایی در این زمینه برداشته شد ولی تاثیر قابل ملاحظه نداشت. 

اتاق اصناف ایران می‌گوید، حدود یک میلیون و ۴۵۰ هزار واحد صنفی به طور مستقیم از بحران کرونا آسیب دیده‌اند. در بخش کشاورزی نیز درآمد کشاورزان به طور میانگین نزدیک به هشت درصد کاهش یافته و صادرات محصولات کشاورزی دست‌کم ۱۰ درصد افت کرده است.در مجموع اندکی بیش از ۵۰ درصد تولید ناخالص داخلی ایران به بخش خدمات مربوط است و خسارت‌های این بخش به طور معمول قابل جبران در ماه‌های بعدی نیست.

از سویی دیگر مطابق برآورد وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، صنعت گردشگری به عنوان یکی از بخش‌های مهم خدمات به خاطر بحران کرونا با کاهش ۷۰ درصدی درآمدهای ارزی و فعالان این حوزه با کاهش ۸۰ درصدی درآمد روبه‌رو هستند.

همچنین بررسی‌های مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی حاکی از آن است که در نتیجه توقف یا محدود شدن فعالیت واحدهای تولیدی و خدماتی بر اثر بحران کرونا بین دو میلیون و ۸۰۰ هزار تا شش میلیون و ۴۰۰ هزار نفر در ایران شغل خود را از دست داده اند. واقعا چه برنامه ای تا به امروز از سوی دولت ویا ارگانهای دیگر ارایه شده است؟

و از سویی دیگر وزارت کشور هشدار می دهد که مسافرت ها کنسل شود بلا فاصله راهها باز می شود که مردم مسافرت بروند و درست در زمان شروع غعالیت های بازار ستاد مقابله با کرونا دوهفته تعطیل می کند واقعا مردم مانده اند که وزارت بهداشت و ریاست جمهوری که مربوط به دولت هستند چرا حرف همدیگر را نمی خوانند.