در هفدهم مرداد ماه سال ۷۷، محمود صارمی خبرنگار خبرگزاریِ ایرنا به همراه هشت نفر از اعضای کنسولگری ایران در مزار شریف افغانستان به دست گروهک تروریستی طالبان به شهادت رسید و به همین مناسبت، شورای فرهنگ عمومی این روز را به عنوان روز خبرنگار نامگذاری نمود.

در جامعه امروز به دلیل کثرت مشغله افراد و گرفتاری آنها در چنبره مشکلات روزمره، دو اصل مهم دانستن و گفتن حقایق به گونه ای سیستماتیک در زمره وظایف حرفه خبرنگاری قرار دارند.

البته این بدان معنی نیست که افراد غیرخبرنگار نباید در جستجوی حقایق و گفتن آنها برآیند، بلکه هر شخصی به سهم خود مکلف است در راستای احقاق حقوق اساسی خود و دیگر شهروندان به این مهم اهتمام ورزد.

به هر حال، حوزه خبرنگاری حوزه پرمسئولیتی است که در مقایسه با اهمیت، جایگاه، نقش و تأثیرش در جامعه، تاکنون کمتر مورد عنایت و التفات قرارگرفته است لذا اگر قرار است در یک جامعه‌ پیشرفت و توسعه در همه ابعاد به وقوع بپیوندد باید از مواجهه با الزامات اصلاحات و پیوست‌های فرهنگی و ارتباطاتی‌اش نهراسیم و از حضور و فعالیت خبرنگاران در این عرصه و ایفای نقش آنان در صیانت از ارزش ها و آرمان های انقلاب اسلامی و احقاق حقوق حقه آحاد مردم تمام قد حمایت کنیم.

بنابراین، اگر می‌خواهیم ازحوزه خبر و خبرنگاری حمایت کنیم باید احساس آزادی و امنیت شغلی را در آنان زنده نگهداریم تا این صاحبان قلم، در خط مقدم جبهه سازندگی و در کنار مسئولان، فارغ از هرگونه دغدغه های مزاحم به رسالت بزرگ خویش که همانا اطلاع‌رسانی صحیح، دقیق و منصفانه است، عمل نمایند.

خبرنگاری مهارتی است که در آن می توان با انتشار یک خبر کوتاه، تخریبی به مراتب بزرگتر و وسیع تر از شلیک صدها گلوله و موشک را رقم زد همچنین عرصه پر رمز و پرمخاطره ای است که فقط عشاق از خود گذشته می توانند سختی های آن را به جان بخرند تا عشق‌شان را به مردم عزیز کشورشان ابراز کنند.

حال برای نکوداشت روز عاشقانی که چون کوه پشت مردم ایستاده اند و همه هدف و اهتمام خود را معطوف به خدمت مردم نموده اند و در این مسیر نیازهای آنان را تا پای جان مطالبه می کنند چه نامی باید تعیین کنیم؟ با این روحیه مردم محوری این روز را چه بنامیم؟ روزخبرنگار؟ یا روز مردم؟!

بدون شک صیانت از حوزه خبرنگاری به قدری مهم و ضروری است که  تمامی دولتمردان و حکمرانان یک کشور باید ضمن ارج نهادن و ایجاد تعامل سازنده با آنها تلاش نمایند تا از این ظرفیت گسترده و با نفوذ برای ساختن اندیشه و ایجاد امید به آینده در آحاد جامعه بهره گیری نمایند.

آگاهی بخشی، ایجاد وحدت، همدلی، همسویی و هم افزایی بین مردم یک جامعه، نیاز به افسران جبهه قلم دارد که با سلاح‌های منحصربفرد خود بتوانند ضمن صف‌آرایی در مقابل دشمنان، موازنه‌ای منطقی بین جریان قدرت و نهادهای اجتماعی برقرار نمایند.

خبرنگاران به دنبال حمایت هایی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد هستند که تا کنون حمایتی نشده است امید میرود در دولت سیزدهم حداقل خبرنگاران بخش خصوصی مورد توجه و حمایت قرار گیرند چرا که این قشر به دلیل عدم حمایت نه بیمه درستی دارند نه معیشت درستی کسی هم پاسخگو این وضع خبرنگاران نیست.

  • نویسنده : مونا ربیعیان