یارانه تخصیصی دولت تنها به حامل‌های انرژی سالانه مبلغ ۲ میلیون میلیارد تومان است که چیزی حدود۶۰ درصد تولید ناخالص داخلی و بیش از چهار برابر بودجه عمومی‌دولت است. نکته قابل توجه دیگر این است که ایران با اختصاص بیش از۸۴.۶ درصد یارانه به حامل‌های انرژی، رتبه دوم جهان در نرخ پرداخت یارانه به حامل‌های انرژی را بعد از کویت دارد. با یک حساب سر انگشتی و تقسیم این مبلغ به جمعیت کشور، به عدد ۲۵ میلیون تومان به ازای هر نفر در سال می‌رسیم. یعنی در هر سال دولت به ازای هر نفر ۲۵ میلیون تومان فقط برای حامل‌های انرژی پرداخت می‌کند. اما بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که تنها ۷۰۰ هزار تومان از این مبلغ به ازای هر نفر به پایین‌ترین دهک درآمدی می‌رسد.

یارانه به معنای پرداخت مستقیم یا غیرمستقیم دولت به فرد، بنگاه یا نهاد است. پرداخت‌های غیرمستقیم به صورت یارانه کالایی و یا کاهش قیمت کالاهاست اما یارانه مستقیم همانطور که از اسمش مشخص است، به معنای پرداخت مستقیم به فرد، بنگاه یا نهاد است. در این خصوص با میثم پیله فروش. پژوهشگر اقتصادی به گفت و گو پرداختیم.

بورس انرژی در یارانه پنهان گمنام مانده است

در بورس انرژی در جامعه امروزی باید چند نکته مورد توجه قرار گیرد مانند قیمت حامل ها مشخص باشد و باید هزینه انرژی ها تخصیص یافته شده باید مشخص شود، هزینه حمل و نقل در خاورمیانه و هزینه خانوارها نیز معلوم شود.

به گزارش بانک جهانی هفت درصد هزینه‌های خانواده یعنی در حال حاضر که ما مدعی هستیم که هزار و هفتصد هزار میلیارد تومان یارانه پنهان در بخش حمل و نقل و خانوارهای ایرانی پرداخت می شود حدود هفت درصد برای حمل و نقل و توسعه کشور کافی می باشد در صورتی که انرژی ارزان یکی از موثرترین روش برای حمایت از تولید و خانواده ها بوده است در بخش صنعتی باید به این نکته توجه کرد که تمام نیروگاه های صنعت فولا و سیمان از انرژی ارزان بهره مند خواهند شد ودر کنار این فناوری نیز مهم است که باید به ان توجه ویژه داشت در حال حاضر سیاست گذاری ما در مصرف انرژی و همچنین در بخش یارانه ها اشتباه بوده است.

افزایش هزینه ها فقط در بخش انرژی منجر به انی می شود که واحد های صنعتی در کشور با مشکل رو به رو شوند  تلفات انرژی نیز بیشتر در بخش صادرات نفت خام صورت می گیرد در ایران تلفات انرژی بخش صنایع بیشتر بوده است از سوی انحصار دولتی در بخش انرژی بزرگترین مانع برای حضور سرمایه گذار خارجی در بخش صنایع بوده است.

خلق پول از سوی بانک مرکزی برای پرداخت یارانه

از سوی دیگر بانک مرکزی با خلق پول استقراض ازحقوق کارمندها را پرداخت نموده است و این می تواند باعث ایجاد تورم در کشور نیز شود بسته های حمایتی برای خانوارهای کم درامد هزینه ای است که از بودجه برداشت می شود و ریز آن در بودجه نوشته شده است با توجه به اینکه قیمت جهانی مکانیسم عرضه و تقاضا است و مزیت رقابت پذیری دارد اما در ایران برعکس اعمال می شود .

باید به این نکته نیز توجه کرد که باز توزیع اگر مسئله قاچاق مطرح است که باید اولویت مبارزه باقاچاق در ستاد مبارزه با قاچاق کالا باید که به نظر می رسد قاچاق سوخت در اولید نیست بنابراین قاچاق که مسئله مهم در بخش انرژی است همیشه آخر مطرح شده است این قاچاق به منزله این است که فروش انرژی توسط دلالان ان هم به قیمت گزاف در سایر کشورها واکنش ها به این مسوله چندان مورد اهمیت نیست .

سهمیه بندی یکی از معضلات موجود در کشور است که عمده خانوارها الگوی مصرف را نمی توان آموزش داده است الگوی مصرف با سهمیه بندی درست نخواهد شد و عرضه عجیب و غریب انرژی در کشور می تواند در بخش های گرمسیری را با مشکل رو به رو کند.