این روزها آنقدر دغدغه های مردم زیاد است که پرداختن به هر کدام از این دغدغه ها و مشکلات در شرایط کنونی همت و تلاش ملی جهت رفع آنها را می طلبد اما در میان همه ی این گیر و گرفتاری ها،مبارزه وکنترل شیوع ویروس کرونا به اصلی ترین دغدغه مردم تبدیل شده است چرا که هم تهدیدی برای جانشان شده و هم کار و زندگی آنها.قرار گرفتن در پیک چهارم کرونا و قرمز شدن وضعیت اغلب شهرهای ایران نشان از آن دارد که مدیریت های چندگانه، ناهماهنگ و غیرکارشناسی برای کنترل کرونا در کشور جواب نمی دهد و تاوان این گونه مدیریت ها در مبارزه و کنترل این ویروس را مردم باید با از دست دادن جان و مال خود بپردازند.

در سال ۹۹ کشور به لحاظ وضعیت کرونایی سه پیک را پشت سر گذاشته بود و با نزدیک شدن به ایام پایانی سال پرواضح بود که درصورت عدم کنترل،تردد مردم در اماکن عمومی نظیر بازار، مراکز خرید وفروشگاه ها برای خریدهای نوروزی افزایش می یابد؛ اما  کنترل و دستورالعمل خاص یا نظارت ویژه ای برای آن  روزها در نظر گرفته نشده و در روزهای انتهایی اسفند ماه گذشته بسیاری از  مردم و کسبه ها سنت هرساله خرید های شب عید را به جا آوردند و مسئولان هم ظاهرا مشغله های مهمتری داشتند و با اعلام اینکه ما نمی توانیم به مردم بگوییم که خرید عید انجام ندهید،از خود سلب مسئولیت کردند و با سردرگمی در مدیریت این پاندمی ،مردم را هم در بلاتکلیفی بزرگی قرار دادند.همچنین شاهکار دیگر مسئولان،کمبود برخی کلاها اساسی و ضروری مثل مرغ،روغن،گوشت و … و توزیع نامناسب آنها موجب شد تا در مراکز توزیع این کالاها هزاران نفر از مردم برای ساعت های طولانی در صف تهیه اقلام مورد نیاز باشند که نتنها این مشکلات تاکنون برطرف نشده بلکه آمار مبتلایان به ویروس کرونا را نیز افزایش داده است.وزیر بهداشت هم که دست به خواهش و التماسش در بسیاری از زمینه ها زبانزد است.

در حال حاضر که اوضاع بسیار پیچیده و خطرناک شده،ستاد ملی مبارزه با کرونا تصمیم به اعمال محدودیت ده روزه گرفته است ولی این محدویت ها بیشتر به کسبه ها ،مشاغل و بخش خصوصی اجباری شده و جریمه های سنگین بهمراه دارد،درصورتیکه بانک ها،اداره بیمه ،مالیات دایر هستند که این رفتار دوگانه دولت آسیب های فراوانی را به مشاغل وارد کرده است،حتی بسیاری از کسبه ها مستاجر هستند و علیرغم تعطیلی باید اجاره های خود را سر موعد پرداخت کنند،اما در بخش هایی که مربوط به دولت و تحت نظارت آنها ست هیچ اقدام اساسی صورت نگرفته است.

همچنین لازم است دولت در شرایط بسیار سخت اقتصادی و معیشتی حال حاضر در کنار مردم باشد و بار این فشارها را کاهش دهد نه با تصمیم های غیر کارشناسی و یک جانبه روبروی مردم بایستد.