دولت آمریکا در حالی پای به مذاکرات ایران و گروه 1+4 گذارده که قرار است از پشت دیوارهای شیشه ای این مذاکرات را دنبال نماید و اجازه همراهی با سایر شرکای غربی را لااقل در ظاهر ندارد.

ایالات متحده آمریکا بعد از نقض عهدی که از سوی دولت ترامپ در برجام پیش گرفت، جایگاه خود را در مناسبات بین المللی و سیاسی جهان به طور فاحشی تنزل بخشید و حالا که در بزنگاه آغاز مذاکرات برجامی قرار داریم از حضور رسمی در جلسات منع شده است.
اینکه ایران اسلامی موفق شد به لطف اقتدار ملی و تکیه بر سیاست خارجی قوی خود، بازهم از موضع قدرت در مذاکرات برجامی حاضر شود نشان از استراتژی و رویکرد مقتدر کشورمان است که دست پیش را در مذاکرات برجام گرفته و از خواسته های به حق خود کوتاه نمی آید.
کشورمان به لطف متخصصان جوان داخلی و حمایت از تولید ملی دیگر مانند گذشته مرعوب غرب و خواسته های نامشروع آن نخواهد شد و با نفوذ منطقه ای خود و حضور در قلب ملت ها منطقه، هیمنه آمریکا را درهم شکسته و به حضور این دولت استعماری در منطقه پایان داده است.
آمریکایی ها به واسطه خیانتی که در برجام مرتکب شدند دیگر توان اداره و راهبری مذاکرات را ندارند و تیم قوی و متخصص ایرانی حاضر در وین این بار با سازوکار مشخص و رویکرد نتیجه محور مذاکرات تلاش دارد تا از دنباله دار شدن گفتگو ها کاسته و به هدف نهایی که همان رفع تحریم های ظالمانه است دست یابد.
البته باید دقت داشت که سیاست دولت بایدن در مذاکرات اخیر امتیاز گرفتن از ایران از یک سو و کاهش قدرت دفاعی و منطقه ای کشورمان ازسوی دیگر است که به عنوان سیاست راهبردی ایالات متحده در این مذاکرات دنبال می شود. بعید هم نیست طرف های غربی و شرکای اروپایی آمریکا هم با این سیاست همراهی کرده و به این بهانه، ایران را از دست یابی به حقوق حقه خود بازدارند.
اما به نظر می رسد با تبیین سیاست های کلان کشور در دولت جدید در حوزه برجام این خیالی باطل برای غرب به ویژه آمریکا تلقی شود و ایران اسلامی دست بالا را در مذاکرات داشته باشد.
و حرف آخر اینکه تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان نباید به سیاست وقت کشی طرف مقابل اعتنا کرده و باید به طور شفاف و مشخص مطالبات خود را از برجام که همان رفع تحریم ها و بازگشت دولت های غربی به عمل به تعهدات آن هاست پی بگیرد و لاغیر.

  • نویسنده : شیدا آریایی پور؛ دانشجوی حقوق بین الملل و پژوهشگر