در قانون دو نوع سرقت اصلی به‌عنوان سرقت‌های حدی و سرقت‌های تعزیری جرم‌انگاری شده است که جرایم سرقت‌های حدی از فقه گرفته شده و ریشه اسلامی دارد که کمتر اتفاق می‌افتد چون شروط سیزده‌گانه‌ای دارد که منجر به قطع دست می‌شود و در سرقت‌های تعزیری هم انواع سرقت‌ها از نوع مسلحانه، مقرون به آزار، سرقت اموال دولتی و ... جرم‌انگاری و در جرایم آن شدت بخشیده شده است تا در برخی از موارد سرقت، تا ۲۰ سال حبس هم در نظر گرفته شده است. پس می‌توان گفت که قانون برای انجام سرقت شدت و بازدارندگی دارد.

مونا ربیعیان/ اغلب سرقت‌ها به دلیل بسترهای اجتماعی و فرهنگی می‌باشد که موجب رخ‌دادن سرقت می‌شود و متأسفانه دستگاه‌های متولی در حوزه فرهنگی کم‌کاری‌هایی کرده‌اند که موجب شده این اتفاق بیفتد.

کاهش سن سارقین طبیعی است

امان الله قرائی مقدم، جامعه شناس در خصوص کاهش سن سارقین در کشور را به خبرنگار ما گفت: این یک امر طبیعی است چرا که وقتی ۶۰ میلیون نیازمند و ۳۲ میلیون زیر خط فقر وجود دارد اعضای این خانواده چگونه زندگی خود را می گذرانند این خیلی مهم است بنابراین افزایش سارقین در بین خانواده ها طبیعی به نظر می رسید.

وی در ادامه اظهارداشت: اگر دولت قصد دارد که جرم و جنایت در کشور کاهش پیدا کند باید اول از همه بیکاری را کنترل کند تا بتواند این موضوع کنترل شو و برای مشکل بیکاری اول از همه باید سالانه حدود هزاران شغل ایجاد کنند تا آمار بیکاری در کشور کاهش پیدا کند.

وقتی خانواده درآمد ندارد اعضای خانواده دست به چنین اعمالی می زنند

این جامعه شناس در بخش دیگر مصاحبه خود در خصوص چرایی کاهش سن سارقین افزود: وقتی خانواده ها درآمدی نداشته باشند و در بودجه هم برای بهبود وضعیت معیشت آنها هیچگونه بندی وجود نداشته باشد سرقت بیشتر می شود نکته این است که دزدها هم اول شب دزدی می روند و نمی گذارند که صاحبخانه خواب باشد بعد دزدی برود درحال حاضر با وقاحت برای دزدی وارد خانه می شود.

وی در پایان راهکار نجات را اینگونه بیان کرد: اگر بخواهیم سن دزدی را کاهش دهیم باید به وضعیت  مردم که خواسته آنها که تامین نیازهای اولیه است را برآورده کنیم اما تاکنون این امر محقق نشده است در دولت های قبل نیز این اتفاق رخ نداد و در حال حاضر دولت سیزدهم هم نتوانسته کاری را انجام دهند برای بهبود وضعیت اقتصادی نیاز به شغل است و در نهایت تا شغل نباشد تا وقتی مردم معیشت خود را تامین نکنند نمی توانند زندگی کنند یا باید دست به دزدی بزنند یا اینکه در نهایت فقر و تهی دستی زندگی کنند.