این روزها وقتی سری به فضای مجازی بزنیم می بینیم که حراج های پوشاک در پاساژها تبلیغ می شود که این امر باعث شده تا مردم برای خرید به آن مغازه ها هجوم بیاورند هجومی باور نکردنی در روزهای که اوج مرگ کرونا است و مثل اینکه مردم در جستجوی مرگ هستند؛ حالا از هر راهی که بشود، یک روز با نزدن ماسک، یک روز با رفت و آمدهای غیر ضروری، یک روز با سفر رفتن و یک روز هم با صف کشیدن پشت درب فروشگاه های حراجی و در این بین هم کرونا و فاصله فیزیکی و ... یک شوخی است انگار.

خرید ارزان، به بهای جان!

حالا هم چند روزی است که ویدیوی صف کشیدن جمعیت زیادی از مردم پشت درب فروشگاهی در یکی از مراکز خرید تهران در شهرک قدس دست به دست می‌چرخد، شاید اول که این ویدیو را ببینیم بهت زده شویم که مگر می‌شود در روزگاری که روزانه بیش از ۴۰۰ نفر از هموطنان‌مان راهی آرامستان‌ها می‌شوند، چنین جمعیتی بدون فکر و فقط برای خرید لباس و کفش و کیف حراجی چنین بلایی بر سر خود و دیگران آورده و خطر مرگ را به جان بخرند؟ اما گویا واقعا خیلی از مردم‌مان هنوز نمی‌دانند که کرونا می‌تواند در همان ثانیه‌هایی که در تب و تاب خریدی با چند هزارتومان ارزانتر هستند، خرید ارزان‌شان را به بهای جان‌شان بدل کند.

در این بین نه فقط در مراکز خرید و نه فقط در تهران، بلکه متاسفانه در جای جای کشور شاهد برگزاری جشنواره‌ها، حراجی‌ها، فروش‌های ویژه و… هستیم. اقداماتی که طبق روال‌ سال‌های گذشته و  بی توجه به کرونا برنامه‌ریزی و اجرا می‌شوند. حال هرچه پزشک و پرستار داد سر می‌دهند که جان نداریم، تجمع نکنید، گویا هیچ کس گوش شنوایی ندارد. حال باید پرسید که آیا چنین اقداماتی در شرایط کرونازده کشور، نباید ممنوع اعلام شود؟، اگر ممنوع است چرا هیچگونه برخوردی با خاطیان انجام نمی‌گیرد؟، چگونه فروشگاهی در یک مرکز خرید در دل پایتخت چنین حراجی به پا کرده و چنین جمعیتی را در پشت درهایش جمع می‌کند، چگونه در کیش جشنواره تابستانی برگزار می‌کنند و هیچکس هم کوچکترین انتقادی نمی‌کند، چگونه در شیراز در افتتاحیه فروشگاهی ازدحام جمعیت رخ می‌دهد، چگونه در مشهد عده‌ای بی شمار در ورزشگاهی تجمع می‌کنند و… در این بین چرا نهادهای ناظر اقدام نمی‌کنند، چرا نیروی انتظامی، با خاطیان برخورد جدی نداشته و جرایم سنگین برایشان در نظر نمی‌گیرد؟. گویا در این بین همه در جست‌وجوی مرگ‌اند. گویا به قول وزیر بهداشت تنها پزشکان و پرستاران و کادر بهداشت و درمان هستند که باید در کف رودخانه جنازه جمع کنند!.

بسیاری از کارشناسان حوزه سلامت، معتقدند که باید مداخله‌های جدی‌تری در حوزه رعایت پروتکل‌های بهداشتی جهت شکستن زنجیره انتقال کرونا، کاهش بار بیماری در بیمارستان‌ها و در نهایت کاهش مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ انجام داده و محدودیت‌های بیشتر و سختگیرانه‌تری انجام و با جدیت اعمال شود. وزارت بهداشتی‌ها نیز بارها و بارها بر لزوم همراهی همه دستگاه‌های اجرایی و نظارت جدی بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی و تصمیم‌گیری برای اتخاذ تصمیمات موثر و فوری، تاکید کرده‌اند، اما با این حال مردم هم نباید سهم خود را در کنترل کرونا فراموش کنند. اگر جدیتی در نظارت بر پروتکل‌های بهداشتی وجود ندارد و یا بنابر شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور نمی‌توان محدودیت‌های کامل و طولانی مدت وضع کرد، مردم خودشان باید به فکر جان خود و عزیزان‌شان باشند، نه اینکه برای مرگ از یکدیگر سبقت بگیرند.

هشدار ها جدی گرفته نمی شود

امان الله قرائی مقدم، جامعه شناس درخصوص پاساژگردی مردم در روزهای اوج کرونایی به خبرنگار ما گفت: وقتی مردم متوجه می شوند که جایی کلایی ارزان تر می دهد برای خریدنش هجوم می برند و قیمت پایین پوشاک باعث شده تا مردم بری خرید به انجا بروند و به هشدارها توجهی نکنند.

وی در ادامه افزود: از طرفی مردم ما عادت دارند تا وقتی اطرافیان و یا خودشان دچار مشکلی نشوند آن را درک نمی کند به نوعی می توان گفت مردم باید خودشان تجربه کنند تا عبرت بگیرند و راعایت کنند.

اعتماد از بین رفته عدم جدی گرفتن هشدارها را به همراه  دارد

این جامعه شناس در باره اینکه مردم چرا هشدارها را جدی نمی گیرند نیز اظهار داشت: وضعیت فعلی با هشدارها درست نخواهد شد و مردم نیز به دلیل عدم اعتماد به دولت توجهی به هشدارها نمی کنند.

امان الله قرایی مقدم در پایان راهکار جلوگیری از شیوع بیشتر این بیماری نیز گفت: راهکار جلوگیری از شیوع این بیماری فقط اعلام حکومت نظامی است با بسته شدن نیمه کار مشکلی حل نخواهد شد تعطیلی یک ماه توسط دولت و اعلام حکومت نظامی برای اینکه مردم به خیابان ها برای خرید نیایند یا به سفرهای غیر ضرروی خود پایان دهند این می تواند کمکی برای جلوگیری از شیوع این بیماری باشد.