یکی دیگر از کارهای ناشایست بازرگرایی مبتذل در ایران این است که راجع به نقش ها و کارکردهای ضد توسعه ای، حساسیت زدایی کامل کرده اند. به آرای شهید بهشتی مراجعه کنید. ایشان می گویند متر و معیار عدالت آنچنان منزلتی دارد که برای فهم اسلامی بودن و نبودن یک سیاست و اقدام اگر دیدید نابرابری های ناموجه ایجاد می شود بدانید که آن اقدام قطعا ضد اسلامی است. در دوره احمدی نژاد در یک دوره کوتاهی ایران ظرف مدت سه سال سقوط به سمت فاسد ترین کشورهای دنیارا تجربه کرد. ما در دوره او سالی را تجربه کردیم که تنها 8 دولت از ایران در دنیا فاسدتر بودند. یک حکومت توسعه گرا باید حداکثر قابل تصور حساسیت را نسبت به سیاست های فسادزا داشته باشد.