حتما شنیده‌اید که فنلاندی‌ها شادترین مردمان جهان هستند و مردم در کشورهای دانمارک، سوئد و سوئیس بالاترین کیفیت زندگی را دارند. حدس این هم برایتان سخت نیست که مردم در کشورهایی چون یمن، سومالی و کنگو پایین‌ترین کیفیت زندگی را تجربه می‌کنند. در این بین به آمار و ارقامی راجع به جایگاه ایران در جهان به لحاظ بزرگی اقتصاد و وضعیت معیشت و رفاه هم برخورد کرده‌اید.

چندروز گذشته مصوبه پر سرو صدای دولت مبنی بر حذف آگهی های دولتی از روزنامه ها، مصداق بازر انتقام دولت از انتقادکنندگان دولت هستند؛ حذف آگهی های دولتی از روزنامه ها آیا به معنای " لوله کردن " مطبوعات نیست؟ آن هم وقتی که مطبوعات در حال احتضار ناشی از تورم ، گرانی کاغذ ، زینک ، حمل و نقل و ... نفسهایش به شماره افتاده است. تورمی که بخش بزرگ آن ناشی از سوء مدیریت ها و ناکارآمدی های دولتی است. مطبوعات کشور، برخلاف همه وعده و وعیدها و قول های بزک شده رئیس جمهور حقوقدان حامی آزادی، دموکراسی ومردمسالاری؛ در نتیجه عدم حمایت ها و رانت آگهی ها نفس هایش به شماره افتاده است و حال کافی نبود این همه رنج و زخم که با رفتاری گاز انبری با عرصه رسانه کشور تیر خلاص بر پیکر بی رمق رکن چهارم هر نظام دموکراسی می زنید.

ما نمی توانیم شعار گفت و گو با جهان را بدهیم ، امٌا در خانه حاضر به صحبت با هم نباشیم و نخواهیم صدای دیگری را بشنویم. برون داد چنین رفتاری ، تصویر و تصور وجود جامعه ای است که در آن هر کس ساز خودش را می زند و با مفاهیمی مانند دموکراسی ، قانون اساسی و انتخابات بیگانه است.

ما نمی توانیم شعار گفت و گو با جهان را بدهیم ، امٌا در خانه حاضر به صحبت با هم نباشیم و نخواهیم صدای دیگری را بشنویم. برون داد چنین رفتاری ، تصویر و تصور وجود جامعه ای است که در آن هر کس ساز خودش را می زند و با مفاهیمی مانند دموکراسی ، قانون اساسی و انتخابات بیگانه است.

امید ایران در احیای برجام در وهله اول به منافع و گشایش اقتصادی آن با رفع تحریم ها است که آقای روحانی اذعان داشته یکی از سه علت اصلی دشواریهای اقتصادی ایران و عامل رکود و مانع اصلی در توسعه اقتصادی است.

در چند سال اخیر به خصوص از دولت قبل صنعت قطعه سازی به جای ساخت به واردات قطعه روی آورده زیرا قیمت ارز ، پائین بود و واردات قطعه ، به صرفه بود.

رکود اقتصادی در حال حاضر تمامی بخش های مالی و اقتصادی کشور را فراگرفته است و تجارت از چرخه مطلوب خود خارج شده است.

کاهش بیش از سه هزار درصدی ارزش پول ملّی نسبت به ده سال اخیر، بطور بی سابقه ای ذهن وروان عموم مردم این سرزمین را در عرصه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی درگیر خود کرده است.چرا که اولاً خیلی مهم و ثانیاً چند بعدی می باشد. این اهمیّت خاصیتی ماهوی داشته و کتمان و نادیده گرفتن آن نه مشکلی را حل کرده و نه ذره ای از اهمیّت آن می کاهد.این میزان حساسیّت چند بعدی نه مختص ایران که برای تمام مردم دنیا همینگونه می باشد و درگفتمان های مهم مرتبط با این متغیر به فراخور موضوع کنش و واکنش صورت گرفته است.

در ادامه یادداشت های قبلی و تأکید بر لزوم اظهار نظرهای کاربردی توسط کارشناسان اقتصادی و تعامل سازنده با مسئولان و سیاسیون از طریق تصمیم سازی و فراهم آوری امکان تصمیم گیری کارآمد از طریق نهادینه شدن الزامات و مفاهیم اقتصادی در ادبیات سیاسی کشور و حمایت از توجّه و نگرش و استفاده فعالان عرصه سیاسی از مفاهیم اقتصادی و پردازش اجمالی ماهیّت چند بعدی ( اقتصادی،اجتماعی، و سیاسی ) "متغیر ارزش پول ملّی" ، آنچه در این یادداشت قصد پرداختن به آن را داریم، نرخ ارز(بطور خاص دلار) و کاهش ارزش پول ملّی طی سالیان گذشته و اظهار نظر پیرامون نرخ واقعی دلار می باشد.

انتخابات آمریکا با تمام فراز و فرودهایش به پایان رسید. جدا از اینکه تاثیر آن بر اقتصاد ملّی چه خواهد بود، آنچه طی این روزهای اخیر ذهن نگارنده این سطور را بسیار درگیر خود کرده و بر آن شد، شاید بعد از یک دهه دوباره دست به قلم برده و بنویسد ، اظهارنظرهای عمومی و کارشناسی سطحی و اغلب کلی گویی شده در رسانه ها و خوراندن آن به خوانندگان و مردم این مرز و بوم است.